Het fundamentele verschil tussen psychogerontologie en gerontologie betreft de leeftijdsfactor. Gerontologie heeft een langere tijdspanne. Gerontologie bestudeert de unieke kenmerken van oudere volwassenen. Gerontologie bestudeert de invloed van cognitief verlies op verzorgers en de oudere. Gerontologen houden zich bezig met het ontwikkelen van dementie gedrag bij de persoon.
gerontologie is geen klinische discipline. gerontologie behandelt de “gebruiker” als de klinische entiteit en niet zijn relatie tot de maatschappij. Het behandelt de patiënt als een onafhankelijke entiteit die controle heeft over een belangrijk deel van zijn of haar leven. Onze maatschappij ziet ouderen als ouder wordende volwassenen met fysieke en sociale problemen.
Traditionele verzorgers …
Traditionele zorgverleners hebben een zeer onpersoonlijke kijk op dementie. Ouderen worden gezien als mensen die zorg en begrip nodig hebben. Onderzoek naar begeleid wonen geeft aan dat de meeste ouderen onbegrepen zijn, vooral wanneer er geen betrokkenheid van de familie is. Veel van de factoren die van invloed zijn op het cognitief functioneren dragen bij aan een afname van het functioneren in de sociale context van het ouder worden.
De uitdaging van de zorg. De meesten zijn in staat de dagelijkse activiteiten voort te zetten, zoals boodschappen doen, koken en persoonlijke verzorging. Sommigen zijn boos, depressief en wrokkig. Vaak ontstaan er conflicten omdat de zorgverlener (familie, verpleeginstelling of verzorger) niet in staat is de controle over het leven van de ouderen te behouden. De gevoelens van frustratie en woede leiden tot woedeaanvallen en maken zelfopofferend gedrag tot een veel voorkomend kenmerk. Het functionele vermogen om voor zichzelf te zorgen kan verloren gaan door deze gevoelens van frustratie, vernedering en wrok.
Gerontologen richten zich op het functionele verlies van de oudere. Gerontologen kunnen werken aan, of zelfs deelnemen aan, cognitieve training voor ouderen die beter gediend zouden zijn in een omgeving van begeleid wonen. Gerontologen behandelen ouderen over het algemeen niet als gehandicapt of afhankelijk.
Gerontologen worden erkend als beschikkende over een collectieve kennisbasis. Hun werk wordt niet gefinancierd door ziektekostenverzekeringen of Medicare.
Gerontologen moeten eerst dementie vaststellen voordat ze die kunnen behandelen. Zodra de diagnose is gesteld, kunnen zij hun werk richten op het beheersen van gedragsproblemen, slecht gedrag, en de behandeling van die stoornissen.
Waar geriatrische zorgmanagers nogal betrokken zijn bij de zorg voor ouderen.
Geriatrische zorgmanagers zijn veel meer betrokken bij de zorgverlenende taken dan veel geriaters. Geriatrische zorgmanagers worden als klinisch genoeg beschouwd (in tegenstelling tot verpleeghuis) om medische terminologie te gebruiken in hun gesprekken met ouderen en families over zaken als dementie, de ziekte van Alzheimer, verbale stoornissen, non-verbale communicatie of ontwikkelingsachterstand. Ze zijn ook opgeleid om probleemgedrag te herkennen. Meer klinisch dan in een verpleeghuis, behandelen ze ouderen als objecten van zorg die beheerd moeten worden.
Geriatrische zorgmanagers streven over het algemeen naar de uitbreiding van de zorg (voor een bepaalde familie) in plaats van alleen de voltooiing van de zorg voor de zorgontvanger. Wat een oudere nodig heeft, en wat een zorgmanager biedt, neemt toe met de tijd. Velen zouden voor een zorgmanager moeten werken (niet voor een zorgontvanger) om zelfs in de moeilijkste situaties hulp te kunnen bieden. Er bestaat nu een toenemend aantal managers voor de ouderen.
Lees meer: